Η Αντωνία Καούρη δεν γνωρίζει ακόμα πώς και από ποιους επιλέχτηκε, όμως στις 8 και 9 Ιουνίου «ανοίγει» τις εμφανίσεις των Coldplay στο ΟΑΚΑ (χωρίς καν να κάνει πρόβες μαζί τους) και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό και την ευγνωμοσύνη της. «Ειλικρινά πιστεύω ότι αυτή θα είναι μία από τις πιο εκπληκτικές εμπειρίες της ζωής μου. Είναι μεγάλη ευκαιρία για τη δισκογραφική μου δουλειά και νιώθω ευλογημένη», λέει. «Εχω παραγωγικό άγχος, αλλά δουλεύω μεθοδικά μέχρι να πετύχω τον στόχο μου, απολαμβάνω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου.
Η σωστή προετοιμασία οδηγεί στην αυτοπεποίθηση, όταν δουλεύεις σωστά δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι, είσαι έτοιμος. Ο πατέρας μου και ο δάσκαλός μου στο Ωδείο Λιούτα -τα πρότυπά μου-, υπήρξαν ήρεμοι άνθρωποι και έτσι οτιδήποτε συνέβαινε στη ζωή μου έμαθα να το αντιμετωπίζω σιωπηλά. Δεν εκδηλώνω έντονα τον θυμό μου, εξάλλου η τέχνη λειτουργεί σωτήρια στην ψυχολογία μας», εξηγεί.
Νιώθει τυχερή που γενικότερα στη ζωή, όχι μόνο στην τέχνη της, έχει συναντήσει προσωπικότητες που θαυμάζει για διαφορετικούς λόγους την καθεμιά. «Ανέκαθεν υπήρξα αυτή που έκανε ερωτήσεις για τα πάντα. Και βρέθηκαν αξιόλογοι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει με τη γνώμη τους και με έχουν στηρίξει.
Οπως ο Σάκης Ρουβάς, που στο “The Voice” με βοήθησε να βρω τον εαυτό μου, όταν νόμιζα ότι το είχα καταφέρει στα 23 μου. Μου είπε χαρακτηριστικά: “Χαλάρωσε και δες αυτό που θέλεις να κάνεις εσύ, κλείσε τα μάτια σου και μην ακούς τη βουή του κόσμου, θα ακούσεις όλες τις γνώμες του πλανήτη αλλά μη χάνεις τον δρόμο σου, σημασία έχει τι θέλεις να κάνεις εσύ!”».
Με τις τραγουδίστριες να πλάθονται και να ομογενοποιούνται, να φαίνονται ίδιες, η Αντωνία επιλέγει την ουσία και με τον διόλου δήθεν τρόπο που μιλάει μοιάζει να είναι μέρος μιας αλλαγής στα μουσικά πράγματα. «Από 4,5 ετών ήταν πάντα πολύ ιδιαίτερη, καταλάβαινες ανάμεσα στους μαθητές ότι είναι ένα παιδί που θα κάνει κάτι ξεχωριστό», επιβεβαιώνει τη μουσική της αρτιότητα ο δάσκαλός της Δημήτρης Λιούτας όσο εκείνη φωτογραφίζεται για το «Gala»: «Με κλασικές και θεωρητικές σπουδές, είναι μια κλασική πιανίστρια, έχει υποδομή και γερές βάσεις.
Η Αντωνία γεννήθηκε για τη μουσική κι αυτό φάνηκε από τα πρώτα της βήματα. Ως παιδί πείσμωνε με τους στόχους της, τους πετύχαινε με όποιο κόστος και κόπο, κι όταν μεγάλωσε και βγήκε έξω ως μουσικός έκανε τη δουλειά σωστά, δεν κοίταξε ποτέ να προσπεράσει κάποιο σκαλοπάτι, να κάνει υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Ετσι έφτασε εδώ που είναι σήμερα. Κι έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά, θα λάμψει με την ακεραιότητά της, τον χαρακτήρα της, τη μοναδική της ταυτότητα».
Η Αντωνία δεν θεωρεί τον εαυτό της μόνο τραγουδίστρια. «Είμαι μουσικός πάνω απ’ όλα. Ελπίζω ότι ανοίγω έναν νέο δρόμο. Δεν θεωρώ κακή την ποπ και, αν και ξεκίνησα λίγο μπερδεμένη, πλέον έχω βρει τον βηματισμό μου. Είμαι πιο σκοτεινή, μου αρέσει η κινηματογραφική μουσική, το όνειρό μου είναι να γράφω, δεν με φαντάζομαι στα 40 μου πάνω σε μια σκηνή. Ιδανικά θα ήθελα να συνθέτω, να έχω στούντιο».
Νιώθει ότι εκπροσωπεί την Gen Z; «Δεν γνωρίζω πού μπορώ να κατατάξω τον εαυτό μου γιατί δεν αισθανόμουν ποτέ χαρακτηριστικό δείγμα της γενιάς μου. Δούλευα από πολύ μικρή, είχα στόχους, μια διαφορετική οπτική γωνία στα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω μου. Βέβαια είμαι μέρος της Γενιάς Ζ. Νομίζω ότι είμαστε η γενιά που, ενώ ζήσαμε την τεχνολογική ανάπτυξη, το Ιντερνετ, την επανάσταση των social media, προλάβαμε να ζήσουμε και λίγο χωρίς αυτά. Πιστεύω ότι είμαστε πιο ευαισθητοποιημένοι, συνειδητοποιημένοι, ανοιχτόμυαλοι.
Μπορεί να ξεκινήσαμε μέσα στην κρίση με τον βασικό μισθό στα τάρταρα, και το έχω βιώσει αυτό, αλλά κάθε γενιά περνάει δυσκολίες. Αυτές είναι που σε κάνουν πιο δυνατό εντέλει, δημιουργούν την πρόθεση για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, για να γίνουμε καλύτεροι επιφέροντας αλλαγές».
Τα τραγούδια της είναι ανθρωποκεντρικά, σχετικά με την ατομικότητα και την αυτοανακάλυψη. Με τη συμπερίληψη, όμως, τι γίνεται; «Πρέπει να δεχόμαστε τη διαφορετικότητα. Πιστεύω στην ισότητα, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανώτερο από κανέναν, ο εγωισμός δεν με αφορά.
Παραμένουμε όλοι άνθρωποι, σκεπτόμενοι, με δικαιώματα για ίσες ευκαιρίες. Τα πρόσφατα κομμάτια μου μιλούν για τον έρωτα υπό περίεργες και διαφορετικές οπτικές γωνίες, όμως η γλώσσα της μουσικής είναι οικουμενική. Μπορεί ένα κομμάτι να αναφέρεται στον έρωτα αλλά ταυτόχρονα και στη φύση, στο μέσα σου. Μπορείς να το εκλάβεις όπως θέλεις εσύ γιατί αναφέρομαι σε συναισθήματα», εξηγεί.
Ο αρχηγός των Coldplay και πρώην σύζυγος της Γκουίνεθ Πάλτροου, Κρις Μάρτιν, αν και αληθινός ροκ σταρ, προτιμά μια ζωή ήσυχη, με γιόγκα και χορτοφαγικά δείπνα στο σπίτι αντί για εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί. Τη ρωτάω για τις δικές της επιλογές. «Είμαι υπερκινητική, λατρεύω τα σπορ, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αδρεναλίνη! Η άθληση είναι τρόπος ζωής κι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στην καριέρα μου, με βοηθάει να ελέγχω την παρουσία μου στον χώρο. Μου αρέσει όμως και η φύση. Φεύγω τον χειμώνα, πάω στον Χελμό, κάνω σκι, αφήνω το σκυλάκι μου ελεύθερο να τρέχει όλη μέρα…
Μου αρέσει η ζωή στο βουνό, οι ορεσίβιοι – ο πατέρας μου εξάλλου είναι από τα Καλάβρυτα. Εκεί μπορώ να κάνω ένα σωρό πράγματα καθημερινά χωρίς να αναλωθώ στην κίνηση, στον πανικό της Αθήνας. Να καθαρίσω, να τρέξω, να πιω τα ρακόμελά μου, να μαγειρέψω σε φίλους και στις 10 το βράδυ να έχω κάνει τόσα που στην πόλη δεν υπάρχει χρόνος.
Οταν μπορώ πηγαίνω και σε αναρριχητικά πεδία στην Πεντέλη και τον Υμηττό, λατρεύω τη θάλασσα, κάνω χιλιόμετρα με το ποδήλατο, είμαι παιδί της φύσης και του χωριού, αλλά τη θέλω την Αθήνα μου», καταλήγει αφοπλιστικά, αναφέροντας ότι πρόσφατα μετακόμισε στο κέντρο. «Μου αρέσει που έχω δίπλα μου μουσεία να επισκεφτώ, που μπορώ να κάνω βόλτα στην Αρεοπαγίτου, θέλω την πολιτισμικότητα, μακάρι να γίνει η Αθήνα το νέο Βερολίνο», μου λέει.
Γοητευτική και δυναμική, ποζάρει με άνεση στο περιβάλλον σύγχρονης κομψότητας της Επιπλοποιίας Κούρτης, αναδεικνύοντας με τις εκπληκτικές αναλογίες της τις δημιουργίες του Στέλιου Κουδουνάρη που η ίδια επέλεξε να φορέσει. «Δεν θα έβαζα ποτέ τη διασημότητα σε προτεραιότητα. Η αγάπη του κόσμου είναι μια επιβεβαίωση σίγουρα ελκυστική, θα ήθελα όμως το κοινό μου να με αγαπάει για τα συναισθήματα που δημιουργώ, όχι επειδή είμαι γνωστή ή κοσμική.
Μοιράζομαι με τον κόσμο ό,τι πιο σημαντικό έχω και οφείλω να είμαι αληθινή. Δεν μπορώ να δείχνω κάτι αντίθετο από αυτό που είμαι πραγματικά», λέει και ύστερα από δύο ώρες μαζί της καταλαβαίνω πόσο πολύ το εννοεί.
