Η ιστορία αυτή, που έρχεται στο φως μέσω ανάρτησης του Γιάννη Δαμαρλάκη, καθηγητή μουσικής και προέδρου του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής, φανερώνει μια λιγότερο γνωστή πτυχή της ζωής και της καλλιτεχνικής πορείας του Στέλιου Καζαντζίδη.
Η Αξιοσημείωτη Πρόταση
Ο Καζαντζίδης, ο οποίος είχε ερμηνεύσει σχεδόν κάθε είδος ελληνικής μουσικής, φαίνεται πως είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ψαλμωδία και την κρητική μουσική, τα οποία δεν είχε προλάβει να εξερευνήσει. Σύμφωνα με τον Γ. Δαμαρλάκη, μια συνάντηση στην Κρήτη με τον θρυλικό τραγουδιστή είχε ως στόχο τη συνεργασία για ένα τραγούδι που ο ίδιος είχε γράψει.
Όπως περιγράφει:
«Ο Καζαντζίδης ενθουσιάστηκε μόλις άκουσε το τραγούδι. Μου μίλησε με σεβασμό και μου είπε ότι ήταν σαν να είχε γραφτεί ειδικά για εκείνον. Μάλιστα, πρότεινε να κανονίσει εκείνος τα έξοδα αν δεν υπήρχε χορηγός για την ηχογράφηση».
Τα Απρόβλεπτα Μαντάτα
Δυστυχώς, η συνεργασία αυτή δεν ευοδώθηκε ποτέ. Λίγο μετά τη συνάντησή τους, ο Μανόλης Βουτσαλάς, στενός συνεργάτης του Καζαντζίδη, ανακοίνωσε στον Δαμαρλάκη τα τραγικά νέα:
«Μανόλης μου είπε ότι ο Στέλιος έχει καρκίνο και ότι δεν του μένει πολύς χρόνος. Ήταν μια θλιβερή είδηση που ανέτρεψε τα πάντα».
Το τραγούδι που είχε γραφτεί για τον Στέλιο Καζαντζίδη τελικά ερμηνεύθηκε από τη Μαρία Σουλτάτου, αφήνοντας όμως ένα ανεκπλήρωτο όνειρο για τη μοναδική φωνή του Καζαντζίδη στην ψαλτική μουσική.
Η Κληρονομιά της Φωνής του
Αυτή η ιστορία υπογραμμίζει την πολυδιάστατη καλλιτεχνική φύση του Στέλιου Καζαντζίδη και το ενδιαφέρον του για νέες μουσικές προκλήσεις. Παρά την ατυχία, η αφήγηση αυτή προσθέτει ένα ακόμη κεφάλαιο στον θρύλο του, φανερώνοντας τη σεμνότητα, τη διάθεση για δημιουργία και την ανθρωπιά του μεγάλου καλλιτέχνη.
