Αν και είχε έτοιμο το σενάριο μιας εντελώς διαφορετικής σινε-προσέγγισης στον διασημότερο κακό της κόμικς μυθολογίας της από το 2017, ο Τοντ Φίλιπς (συνσεναριογράφος του “Borat” και σκηνοθέτης της τριλογίας “The Hangover”) χρειάστηκε μακρύ και επίπονο αγώνα για να πείσει τους υπεύθυνους της Warner να του ανάψουν το πράσινο φως. Το κατάφερε όταν εξασφάλισε τον Γιόακιν Φίνιξ ως πρωταγωνιστή και πάλι μόνο με έναν σφιχτό προϋπολογισμό των 65 εκατομμυρίων δολαρίων. Αλλά ενάντια σε κάθε πρόβλεψη, η αντισυμβατική υπερηρωική περιπέτειά του αναδείχτηκε, πέρα από τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, σε πραγματικό φαινόμενο της ποπ κουλτούρας: πάνω από ένα δισ. παγκόσμιες εισπράξεις, με 906.121 εισιτήρια στη χώρα μας, Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, έντεκα υποψηφιότητες και δύο Όσκαρ (Γιόακιν Φίνιξ και μουσικής για τη Χίλντουρ Γκουδναντότιρ), ενώ τα σκαλιά του… Γολγοθά του Άρθουρ Φλεκ είναι πλέον εμβληματικό νεοϋορκέζικο τουριστικό αξιοθέατο.
The show must go on
Ο Φίλιπς είχε εξαρχής δηλώσει πως η ταινία δεν θα είχε σίκουελ, αλλά τέτοιο χρυσωρυχείο το αφήνεις ανεκμετάλλευτο; Ή μήπως ήταν το όνειρο που είδε ο Φίνιξ, με το χαρακτήρα του να λέει αστεία και να τραγουδάει επί σκηνής, το οποίο έδωσε στο δημιουργικό δίδυμο την ιδέα για μια εντελώς αναπάντεχη συνέχεια; Ο σκηνοθέτης είχε έτσι κι αλλιώς ομολογήσει πως διάφορα μιούζικαλ αποτέλεσαν πηγές έμπνευσής του, οπότε αυτή η φαινομενικά αταίριαστη κινηματογραφική κατεύθυνση θα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση, καθώς ούτε ο ίδιος ούτε ο Φίνιξ επιθυμούσαν ένα συμβατικό σίκουελ – ο Άρθουρ δραπετεύει από τη φυλακή και γίνεται άρχοντας του εγκλήματος, βάζοντάς τα με τον Μπάτμαν.
Για το “Τρέλα για Δύο”, οι συνσεναριογράφοι Φίλιπς και Σκοτ Σίλβερ επικεντρώθηκαν λοιπόν στην περεταίρω εμβάθυνση στο χαρακτήρα του Φλεκ, φέρνοντας παράλληλα σε πρώτο πλάνο την ιδέα της θεαματοποίησης κάθε –γαργαλιστικού ή μη– σκανδάλου από την τηλεόραση, τον Τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Φίνιξ συνεισέφερε την ιδέα ενός θηλυκού Τζόκερ, με τον οποίο ο ήρωάς μας θα αγκαλιαζόταν σε ένα “ψυχωτικό τανγκό”. Το “folie à deux” του πρωτότυπου τίτλου, άλλωστε, αναφέρεται στο σύνδρομο SDD (Shared Delusional Disorder), όπου ο ασθενής βιώνει κοινές παραισθήσεις με άλλους ανθρώπους. Έτσι, η συνέχεια της ιστορίας μας βρίσκει τον Άρθουρ έγκλειστο στο σωφρονιστικό ίδρυμα του Άρκαμ, εν αναμονή της πολύκροτης δίκης του, στην οποία ο εισαγγελέας Χάρβεϊ Ντεντ θα ζητήσει την εσχάτη των ποινών. Μέσα στη φυλακή, όμως, ο απομακρυσμένος πλέον από την περσόνα του Τζόκερ Φλεκ θα γνωρίσει τη Χαρλίν “Λι” Κουίνζελ ή Χάρλεϊ Κουίν, φανατική θαυμάστριά του, η οποία θα του εμπνεύσει έναν παθιασμένο έρωτα, ξυπνώντας ταυτόχρονα τα βίαια, “επαναστατικά” ένστικτά του.
Ο Μπρένταν Γκλίζον ανέλαβε το ρόλο του δεσμοφύλακα, η Κάθριν Κίνερ αυτόν της δικηγόρου του Άρθουρ Φλεκ, ο Χάρι Λόουτι (του τηλεοπτικού “Industry”) έγινε ο Χάρβεϊ Ντεντ, ο Στιβ Κούγκαν υποδύεται έναν δημοφιλή τηλεπαρουσιαστή, ενώ η Λέιντι Γκάγκα μεταμορφώθηκε, έναντι 12 εκατομμυρίων δολαρίων, στη Χάρλεϊ Κουίν· το χαρακτήρα της Μάργκο Ρόμπι από την ομάδα του Suicide Squad. Το τζούκμποξ μιούζικαλ που δημιούργησαν, με πρωτότυπο σκορ από την Γκουδναντότιρ, περιλαμβάνει τουλάχιστον 15 τραγούδια, ανάμεσά τους τα “Get happy”, “What the world needs now is love”, “For once in my life” και “That’s life”, με τη Λέιντι Γκάγκα να δηλώνει πως “μιας και η Λι δεν είναι επαγγελματίας τραγουδίστρια, η μεγάλη πρόκληση ήταν να αφαιρέσω όλη την τεχνική ελέγχου της φωνής μου και να φτάσω σε ένα αισθητικά σωστό, αλλά ταυτόχρονα πειστικό, ρεαλιστικό αποτέλεσμα”. Ο Φίλιπς είχε έτσι κι αλλιώς ζητήσει από τους δύο πρωταγωνιστές του να μην τραγουδήσουν “αλάνθαστα”, ψάχνοντας έναν “ακατέργαστο, πιο ασταθή ήχο” που φλέρταρε με την παραφωνία. Κι αυτό ήταν ένα από τα πολλά δύσκολα στοιχήματα που έβαλε με τον εαυτό της, αλλά και με τους φαν της πρώτης ταινίας, η “Τρέλα για Δύο”, μια χολιγουντιανή παραγωγή των 200 εκατομμυρίων, η οποία απέδειξε στη φεστιβαλική πρεμιέρα της στη Βενετία πως σίγουρα δεν είναι αυτό που περιμένεις.
