Χρειάστηκε πολύς χρόνος για τη Disney να τολμήσει να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη με ηθοποιούς το εμβληματικό της αριστούργημα κινουμένων σχεδίων, την πρώτη της ταινία, τη «Χιονάτη». Ίσως η καθυστέρηση οφειλόταν στον σεβασμό προς το θεμελιώδες έργο του Walt Disney, τον ακρογωνιαίο λίθο της καριέρας του, που παραμένει ένα ορόσημο στην ιστορία του κινηματογράφου.
Έτσι, τις τελευταίες δεκαετίες, γίναμε μάρτυρες πληθώρας live-action διασκευών των κλασικών ταινιών της Disney. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις προσπάθειες δεν κατάφεραν να αναπαραγάγουν τη μαγεία, τη χειροποίητη λάμψη και τη γοητεία των πρωτότυπων, όπως αποδεικνύουν οι εκδοχές της «Σταχτοπούτας», της «Μουλάν», της «Πεντάμορφης και του Τέρατος» και της «Μικρής Γοργόνας». Παράλληλα, υπήρξε μια προσπάθεια να εκσυγχρονιστούν οι γυναίκες πρωταγωνίστριες, δίνοντάς τους έναν νέο ρόλο πέρα από το παραδοσιακό «ετεροπατριαρχικό» πλαίσιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Disney φαίνεται να επιχειρεί μια στροφή, μετατρέποντας τις «πριγκίπισσες» σε ηρωίδες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Βαϊάνα, η οποία δεν είχε ρομαντικό ενδιαφέρον και απείχε από τα στερεότυπα που είχε επιβάλει ο ίδιος ο Walt Disney.
Η νέα «Χιονάτη» φαίνεται να ενστερνίζεται πλήρως την «woke» ατζέντα, επιχειρώντας να ανατρέψει τους κανόνες του πρωτοτύπου. Η εμβληματική πριγκίπισσα, γνωστή για την «χιονισμένη» της εμφάνιση, θα υποδυθείται από την ηθοποιό λατινικής καταγωγής Rachel Zegler, μια επιλογή που προκάλεσε αντιδράσεις. Επιπλέον, η νέα Χιονάτη δεν θα είναι μια παθητική φιγούρα, αλλά μια ηγετική μορφή που θα αγωνίζεται για τα δικαιώματα του λαού ενάντια στην κακιά μάγισσα.
Οι «νάνοι» στην ταινία έχουν σχεδιαστεί μέσω CGI, μια ακόμη αμφιλεγόμενη επιλογή, ενώ ο παραδοσιακός πρίγκιπας απουσιάζει, αντικαθιστώμενος από έναν ανδρικό χαρακτήρα με μεγαλύτερο ρόλο από απλώς να σώσει την πρωταγωνίστρια με ένα φιλί.
Η επιλογή της Rachel Zegler, όπως και της Halle Bailey για τη «Μικρή Γοργόνα», έχει δεχθεί κριτική, συχνά με ρατσιστικά υπονοούμενα, όπως και τα σχόλια που υποστηρίζουν ότι η μάγισσα, την οποία υποδύεται η Gal Gadot, είναι «πιο όμορφη» από τη Χιονάτη.
Όσον αφορά τους CGI «νάνους», ο σχεδιασμός τους έχει χαρακτηριστεί γκροτέσκος. Η προσπάθεια αναπαραγωγής των εικονικών εικόνων του πρωτοτύπου φαίνεται να αποτυγχάνει, οδηγώντας σε ένα ψεύτικο και γελοίο αποτέλεσμα, όπως φαίνεται και στο απόσπασμα της θρυλικής σκηνής του «Heigh-Ho» στο ορυχείο. Ο ηθοποιός Peter Dinklage είχε επισημάνει την ανάγκη ανατροπής του στερεοτύπου των νάνων, αντί της απλής αναπαραγωγής τους.
Η ταινία φαίνεται να βρίσκει τις καλύτερες στιγμές της όταν απομακρύνεται από το πρωτότυπο, όπως στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του Τζόναθαν (Άντριου Μπέρναπ) και της ομάδας των απόκληρων, καθώς και στον εκδικητικό λόγο της Χιονάτης προς την κακιά βασίλισσα, μια σκηνή που ίσως έχει κάποια ουσία για το σύγχρονο κοινό.
Ωστόσο, το υπόλοιπο της ταινίας περιγράφεται ως ένα κουραστικό και ακατάστατο σύνολο, γεμάτο από αδιάφορα μουσικά θέματα και αναφορές στο πρωτότυπο που μοιάζουν με κακόγουστα αστεία και κοστούμια καρναβαλιού.
Συνολικά, η νέα «Χιονάτη» φαίνεται να είναι μια ταινία που υπαγορεύεται από την επιθυμία της Disney να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται τον κατάλογό της με τον ελάχιστο δυνατό κόπο. Ενώ η αρχική «Χιονάτη» μπορεί να θεωρηθεί ξεπερασμένη και οπισθοδρομική, η νέα εκδοχή χαρακτηρίζεται ως βαρετή και χωρίς έμπνευση.
Artemisia
